Montanita en de poor men Galapagos

Even denken... Het is vrijdag vandaag. De 9e. Nog geen week weg en ik weet nu al niet goed meer welke dag het is. We zijn al aardig relaxed, hebben net een ontbijtje aan het strand gehad en JD gaat zo het water weer in voor een tweede surfsessie vandaag. Eergisteren heeft JD ook gesurfd en kwam meteen in aanraking met de lokale bevolking. Een botsing op een golf zorgde voor een afgebroken vin bij de Ecuadoriaan, die niet zo blij was en geld wilde. Gelukkig kon een vriendelijke Argentijn als tolk dienen om te bemiddelen tussen beide partijen en werd het geschil met wat dollars opgelost. 's Middags werd er nog wat gevoetbald op het strand met de lokale jeugd en we onderzoeken een paar keer per dag in het dorp welk eettentje de beste pizza's bakt en fruitsalades maakt. De pannenkoekjes met fruit zijn ook erg lekker.

Gisteren was ook een mooie dag. Omdat de echte Galapagos eilanden er waarschijnlijk financieel echt niet in zitten (1 week kost een maandbudget), hebben we een bezoekje gebracht aan Isla de la Plata, ook wel de poor men Galapagos genoemd. Vanuit Montanita vertrokken we per busje naar Puerto López, waar de boot vertrok naar het eiland. In het goede seizoen stikt het er van de walvissen, maar aangezien het nu niet dat seizoen is, hebben we die niet gezien. Het eiland lag een uur stuiterend keihard varen over de golven uit de kust. Daar aangekomen cirkelden de pelikanen en fregatvogels al boven het eiland. We werden welkom geheten door twee grote groene schildpadden, die om onze boot zwommen, heel mooi ze zo dichtbij te zien. JD testte de waterdichtheid van de GoPro meteen door ze even onder water te bekijken. Test geslaagd gelukkig. We gingen aan land en konden kiezen uit twee wandelingen. We kozen de langste en hebben echt ontelbaar veel blue footed boobies (blauwvoetgenten) gezien. Geinige beesten met een leuk loopje, waarbij ze hun blauwe voeten om en om vooruit zwiepen. Net als op de echte Galapagos zijn de vogels hier ook echt niet schuw, ze komen gezellig naar je toe gewaggeld, ook met jongen. We hebben ze op eieren zien zitten, op nesten met piepkleine jongen en de grotere variant jong was vooral heel wit en pluizig. De fregatvogels waren ook van heel dichtbij te bewonderen. Als ze niet door de lucht cirkelen hangen ze lui in de bomen en ook deze vogels waren op aaiafstand te benaderen, heel gek. Terug van de wandeling werden we aan boord voorzien van lunch en gingen we naar een snorkelplek. Hier kregen we een uurtje de tijd om de onderwaterwereld te bewonderen. Mooi koraal en best grote vissen in allerlei kleuren. Beetje jammer dat ik er de week voor vertrek in Nederland niet in geslaagd was een nieuwe bikini te kopen. Ik moest mijn uitgelubberde bikinibroekje de hele tijd vasthouden om 'm niet te verliezen... De broekjes die ze hier verkopen zijn ontworpen om heel veel bil te laten zien, daar houden ze van in Zuid-Amerika denk ik. Ik iets minder. De terugweg naar het vasteland ging nog stuitender dan de heenweg, maar blijkbaar vond niemand dat meer heel spannend, want iedereen viel al stuiterend in slaap...
Vandaag dus weer een dag om uit te zoeken waar we heen gaan morgen. Waarschijnlijk richting Banos, dus het binnenland in.

Voor nu adios, liefs
JanDirk en Marank