Towers of pain
Door: JanDirk en Marank
Blijf op de hoogte en volg JanDirk
18 Maart 2010 | Argentinië, El Calafate
Beste lui.
Hier weer een verslag vanuit alweer El Calafate.
De afgelopen dagen hebben we weer een hoogtepunt van Patagonie bezocht.
Deze keer niet in Argentinie maar net over de grens in Chili. Om hier te komen moetten we een busreis van 5 uur ondernemen om in het stadje Puerto Natales te komen.
Het was weer een busreis met een grenscontrole...en wat voor een.
De grensposten zelf zijn in ´the middle of nowhere´. Natuurlijk eerst bij de ene post weer Argentinie uitstempelen en dan bij een volgende weer Chili instempelen.
Als Nederlandse ambtenaar bestaat het leven natuurlijk uit continue maximaal geven en heel veel pieken. Bij de argentijnse post is dit wel even wat anders...
Er zijn twee balies. Een met een buslading mensen die gestempeld moeten worden, daar zit dan maar één man, dat betekent dus wachten, lang wachten.... Bij de andere balie kijk je uit op een ping-pong tafel, drie mannen die onderuitgezakt in uniform in stoelen hangen en een tv met daarnaast een stapel met een metertje xbox spellen. Deze mannen steken natuurlijk geen hand uit, want zij doen alleen de vrachtwagens....
Uiteindelijk in Puerto Natales aangekomen. De eerste dag hebben we in de buurt een berg beklommen.
Met de taxi ergens bij een klein boerderijtje afgezet en daar moet je dan een relatief duur kaartje kopen om een berg die van niemand is te beklimmen. We kregen van het vrouwtje een paar stokken en hebben lekker een paar uurtjes gelopen. Teruggekomen bij het vrouwtje wachtte daar een lunch op ons met alles ´er op en er aan´. Het vrouwtje leek op een kabouter met een rode muts en had verder weinig, maar de lunch was uniek in haar kleine huisje. Heel gastvrij, gewoon bij haar thuis. De terugweg naar Puerto Natales was nog het mooist. We hadden besloten om te gaan liften.
De eerste auto´s stopte niet, maar nadat Marank haar haar los had gedaan (´Mar, doe je haar los´) en de rits van haar jas wat losser had gedaan was het kassa. Geen mannelijke bestuurder die dit kon weerstaan. Ik was natuurlijk een beetje weggedoken achter een paar bosjes en sprong pas tevoorschijn toen de auto was gestopt. Dit was dan wel weer een beetje een tegenvaller voor de bestuurder, maargoed... Uiteindelijk werden we voor niks afgezet in het Centrum van Puerto Natales.
Voor de volgende dag had Marank besloten dat ze toch graag wilde hiken in plaats van een bustour door het Torres del Paines national parc.
Hiken...pff moest dat nou echt. ruim 20 km door de bergen. Het park heeft voor ons na de hike de vrije vertaling ´Towers of Pain´ gekregen.
De meeste mensen doen hier een meerdaagse trip, maar omdat wij maar 1 dag hadden, moesten we vaart houden om de bus terug naar Puerto Natales te kunnen halen (ruim 100km). Onze beperkte hike ervaring leverde ons de nodige blaren en enkel zwikkingen op, maar het was de moeite waard. Wat we na ruim 3 uur te zien kregen was niet te beschrijven. Het leek wel op een magische scene uit een Lord of the rings film.
3 Gigantische (berg)torens van 2800 meter hoog, waarlangs aan alle kanten gletsjers en kleine riviertjes in een bergmeer gleden. Werkelijk ongelooflijk. Het weer was ook uniek, de hele dag een blauwe lucht. Eigenlijk het mooiste qua bergen wat we tot nu toe hebben gezien, misschien wel door de hike...Het was de moeite waard al lopen we nu nog een beetje kreupel..
Uiteindelijk met de bus gister weer in El Calafate aangekomen, vanwaar we zometeen richting Bariloche vliegen. Dit betekent dat we Patagonie gaan verlaten en naar warmer weer gaan.
We zullen de BBQ hier missen. Wat een bulten met vlees hier, niet normaal. Daarbij nog de grote bottles met bier. Maargoed dat we op een gegeven moment Argentinie uit gaan, want hier wordt je echt een ´grote´ jongen. De salades voor Marank waren ook lekker. Lekker hoor een wortel en een tomaat....
Later weer meer verhalen, het ga jullie goed.
JanDirk en Marank.
Hier weer een verslag vanuit alweer El Calafate.
De afgelopen dagen hebben we weer een hoogtepunt van Patagonie bezocht.
Deze keer niet in Argentinie maar net over de grens in Chili. Om hier te komen moetten we een busreis van 5 uur ondernemen om in het stadje Puerto Natales te komen.
Het was weer een busreis met een grenscontrole...en wat voor een.
De grensposten zelf zijn in ´the middle of nowhere´. Natuurlijk eerst bij de ene post weer Argentinie uitstempelen en dan bij een volgende weer Chili instempelen.
Als Nederlandse ambtenaar bestaat het leven natuurlijk uit continue maximaal geven en heel veel pieken. Bij de argentijnse post is dit wel even wat anders...
Er zijn twee balies. Een met een buslading mensen die gestempeld moeten worden, daar zit dan maar één man, dat betekent dus wachten, lang wachten.... Bij de andere balie kijk je uit op een ping-pong tafel, drie mannen die onderuitgezakt in uniform in stoelen hangen en een tv met daarnaast een stapel met een metertje xbox spellen. Deze mannen steken natuurlijk geen hand uit, want zij doen alleen de vrachtwagens....
Uiteindelijk in Puerto Natales aangekomen. De eerste dag hebben we in de buurt een berg beklommen.
Met de taxi ergens bij een klein boerderijtje afgezet en daar moet je dan een relatief duur kaartje kopen om een berg die van niemand is te beklimmen. We kregen van het vrouwtje een paar stokken en hebben lekker een paar uurtjes gelopen. Teruggekomen bij het vrouwtje wachtte daar een lunch op ons met alles ´er op en er aan´. Het vrouwtje leek op een kabouter met een rode muts en had verder weinig, maar de lunch was uniek in haar kleine huisje. Heel gastvrij, gewoon bij haar thuis. De terugweg naar Puerto Natales was nog het mooist. We hadden besloten om te gaan liften.
De eerste auto´s stopte niet, maar nadat Marank haar haar los had gedaan (´Mar, doe je haar los´) en de rits van haar jas wat losser had gedaan was het kassa. Geen mannelijke bestuurder die dit kon weerstaan. Ik was natuurlijk een beetje weggedoken achter een paar bosjes en sprong pas tevoorschijn toen de auto was gestopt. Dit was dan wel weer een beetje een tegenvaller voor de bestuurder, maargoed... Uiteindelijk werden we voor niks afgezet in het Centrum van Puerto Natales.
Voor de volgende dag had Marank besloten dat ze toch graag wilde hiken in plaats van een bustour door het Torres del Paines national parc.
Hiken...pff moest dat nou echt. ruim 20 km door de bergen. Het park heeft voor ons na de hike de vrije vertaling ´Towers of Pain´ gekregen.
De meeste mensen doen hier een meerdaagse trip, maar omdat wij maar 1 dag hadden, moesten we vaart houden om de bus terug naar Puerto Natales te kunnen halen (ruim 100km). Onze beperkte hike ervaring leverde ons de nodige blaren en enkel zwikkingen op, maar het was de moeite waard. Wat we na ruim 3 uur te zien kregen was niet te beschrijven. Het leek wel op een magische scene uit een Lord of the rings film.
3 Gigantische (berg)torens van 2800 meter hoog, waarlangs aan alle kanten gletsjers en kleine riviertjes in een bergmeer gleden. Werkelijk ongelooflijk. Het weer was ook uniek, de hele dag een blauwe lucht. Eigenlijk het mooiste qua bergen wat we tot nu toe hebben gezien, misschien wel door de hike...Het was de moeite waard al lopen we nu nog een beetje kreupel..
Uiteindelijk met de bus gister weer in El Calafate aangekomen, vanwaar we zometeen richting Bariloche vliegen. Dit betekent dat we Patagonie gaan verlaten en naar warmer weer gaan.
We zullen de BBQ hier missen. Wat een bulten met vlees hier, niet normaal. Daarbij nog de grote bottles met bier. Maargoed dat we op een gegeven moment Argentinie uit gaan, want hier wordt je echt een ´grote´ jongen. De salades voor Marank waren ook lekker. Lekker hoor een wortel en een tomaat....
Later weer meer verhalen, het ga jullie goed.
JanDirk en Marank.
-
18 Maart 2010 - 15:16
Jandirk En Marank:
Foto´s volgen nog... We moeten zo vliegen en de pc doet raar hier.
Groet van ons -
18 Maart 2010 - 15:20
Jacqueline:
Heb weer kostelijk gelachen om jullie stukje. Zie het al helemaal voor me allemaal. Geen foto's deze keer van die mooie bergen???
Dirk gaat lekker. Gisteren weer continue briesend het kleine rondje door het bos. Afgelopen maandag was het helaas weer zeikweer vanaf 15.30 uur (als Zoe uitkomt van school). Toen hebben we hem 's avonds lekker uitgebreid gepoetst.
Geniet!!!
Liefs,
Jacqueline -
18 Maart 2010 - 18:19
Anne:
Om even in jou woorden te spreken JD: Puike shit hoor! Het ziet er geweldig uit. vandaag was het hier in nederland ook prachtig weer! Geniet!
Kus van jullie (schone) zus en een knuffel van Moira -
18 Maart 2010 - 19:38
Femke:
Tjonge tjonge, wat een natuurgeweld! Prachtig. Heerlijk reisverslag weer. Die arme Marank met haar wortels en tomaat en dan Jandirk met al die hompen vlees. Hahah! -
18 Maart 2010 - 20:35
Carola :
Hallo Marank en Jan Dirk,
Wat leuk dat ik jullie ook kan volgen. Het is alleen maar genieten van de prachtige pakkende reisverslagen van Jan Dirk, zo zie je maar weer wat voor sterke kanten er bij de mens naar boven kan komen (pluim hiervoor Jan Dirk)en natuurlijk de gevoelige, mooie en indrukwekkende beelden daarbij.
Zelf ga ik morgen de tocht naar Japan wagen, eindelijk op bezoek bij Nicole, Jun, Ayumi en Yuna. De Vliegreis moet ik op de koop toenemen, want ja anders kom je er toch erg moeilijk. Dus de knop om in het hoofd en de billen strak bij elkaar, maar ENG blijf ik het vliegen vinden.
Voor jullie nog vele bus, wandel en vliegreizen tegemoet en voor ons op naar de volgende ontspannende verhalen en de prachtige beelden.
Groet vanuit Kwadijk
Martin en Carola -
18 Maart 2010 - 22:12
Ankie:
O Marank ik herken alles.Wasok bij de torres.Geweldig is het daar.Maar jullie reisverslagen zijn duidelijk.Bariloche waren wij ook.Ben benieuwd hoe je verder gaat. -
19 Maart 2010 - 08:46
Marloes:
WAUW!
Wat een ontzettend mooie foto's! Ziet er goed uit!
Hier wordt het ondertussen voorzichtig lente....
Veel plezier! -
19 Maart 2010 - 14:52
Chris En Dinie:
Wat een prachtig verhaal weer en wat een ontzettende mooie foto's,ongelooflijk zo mooi, laat staan dat je het in het echt mee mag maken.
liefs vanj ons. -
21 Maart 2010 - 16:36
D.:
He lieve mensen,
wat een leuk verslag weer. ik wilde jullie even bedanken voor het telefoontje op mijn verjaardag echt onwijs leuk. verder ook bedankt voor het mooie kado. voor het geval jullie niet weten wat jullie gegeven hebben. slippers en trivial pursuit de disney editie.
kus D. -
22 Maart 2010 - 18:38
Marjo En Dre:
Lieve Lamzakken,
Terwijl jullie je beklagen over hiken door het prachtige Zuid-Amerikaanse land, met alleen een mega steak in je belly, werken wij ons in het zweet achter onze immer functionerende computers, gezeten in verwarmde kantoorcomplexen. gatver de gatver dat hiken lijkt ons niks. een beetje niks doen de hele dag, lunchen met kabouters met alleen een wortel en een ui. Jasses, nee dan hebben wij liever de Beemster kaas (1612).
Kortom, het wordt tijd dat jullie terugkomen, want onze achtergevel moet geschilderd worden.
Kussen uit Haarlem
Marjo en Dr. Dre.
-
24 Maart 2010 - 08:34
Irene:
Dag Marank,
Wat ziet het er allemaal heerlijk genieten uit! Prachtige foto's!
Kan niet ontkennen dat ik best een beetje jaloers ben op jullie!
Geniet ervan!
Liefs Irene -
25 Maart 2010 - 09:50
Leen:
Hai Marank en Jan Dirk
tjonge tjonge het is wat in Chili , ik zit samen met buurman te lezen , en hier een briefje van hem
Ik bedank jullie voor de mooie kaart en we genieten van jullie reis verslagen , het is hier mooi voorjaars weer 15 tot 20 graden groeten van Wim Baas . nu heb ik de kaart gelezen Jan Dirk heb je soms een zonnesteek op gelopen zeeleeuwen makem een ander geluid dan geiten hoor straks schrijf je ook dat ze Qkoorts hebben , verder geloof ik alles wat je ons laat zien .
Groeten van Leen en Buurman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
