The end of the world
Door: JanDirk en Marank
Blijf op de hoogte en volg JanDirk
09 Maart 2010 | Argentinië, Ushuaia
Beste mensen.
We made it! The End of the world...Gister aangekomen in de meest zuidelijke stad ter wereld. Maar over deze barre reis zo meer....
Nadat we waren bijgekomen van het zien van dolfijnen in Puerto Madryn op dag 1 (vorige verslag) hebben we daar de volgende dag een sjieke wagen gehuurd om op het schiereiland rond te rijden. Het schiereiland zelf is bijna net zo groot als NoordHolland met nagenoeg geen geasfalteerde wegen. Het werd een barre tocht. Na ruim 100 km beland je bij de graffelweg en het is dan nog 80 km driftend richting de noordpunt. We waren daar vlak voor hoogwater en het is een van de weinig plekken ter wereld waar orka´s het strand op kunnen duiken om zeehondjes te eten. Er waren echter al 14 dagen geen orka´s meer gezien hier. Het geluk was weer met ons en wij zagen eerst door de verrekijker in de verte alleen een vin, maar later zwommen er twee orka´s ook dichterbij vorbij. Echt weer een uniek moment. Tijdens het eten op de parkeerplaats heeft marank nog lekker geknuffeld met een tam gordelachtig dier. Ze kon het niet laten, maar dit komt denk ook omdat ik er steeds ruiger uit ga zien door mijn baard, dan is de keuze voor marank snel gemaakt...
Op de terugweg werden we ingehaald door een auto die toch wel pittig doorreed. Op een gegeven moment kwamen we hem tegen helemaal over de kop en gecrashd. In de slip geraakt in de graffel. Gelukkig hadden de mensen niets, want je zit daar echt in de middel of nowhere. Je zat daar echt 50 km van de dichtstbijzijnde hulptroepen een telefoon was zelfs 25 km verder,...nee mobieltjes doen het daar niet..
De dagen die volgden hebben we lekker een beetje gechilld en het vervolg van de reis geboekt. Het hostel was echt super daar met mensen van over de hele wereld met allemaal mooie sterke verhalen...
Zaterdagavond zijn we op de bus gestapt richting Rio Gallegos, echt niet normaal wat een afstanden hier. En links en recht van de wegen is alles leeg, afgezien van heuphoge bosjes,graspollen,schapen en wat lama´s. Een retourtje maastricht is na deze trip niks meer...Zondagmiddag na een reis van uurtje of 16 aangekomen. Denk je dat je het ergens voor doet kom je in een gat terecht waar echt niks gebeurd. Ze hadden wel een Casino, maar daar mocht ik van marank echt niet heen. Als je uit een bankiersfamilie komt is een casino toch een soort scheldwoord...
De volgende dag (maandag), sochtends met de bus richting Ushuaia. Waar we dus nu zijn beland. Deze busreis was echt bar en boos.. Je moet Argentinie uit en Chili in, dan met een boot een oversteek maken (waarbij de kaptein bepaald of deze verantwoord is, anders wacht je maar even..), dan een paar uur offroad. Vervolgens moet je weer ergens je paspoort ´chili uit´ stempelen en daarna je paspoort weer ´argentinie in´ stempelen. Alles met de nodige stempels, formulieren en mooie uniformen. En wachten natuurlijk...heeel lang wachten.
Nu denk je natuurlijk aan onze douanebeambten, streng en boos kijken
, niet lachen. Hier is het toch anders. Muziekje aan, beetje lachen.. Holland? waar is dat eigenlijk hoor je ze zeggen? ergens bij frankrijk toch?
Bij Marank konden ze zich echter niet meer inhouden. Zo´n wonderschone verschijning had men nog nooit gezien... Bij de laatste grensovergang Argentinie, Zei één van de douanebeambten tegen de ander dat Marank wel een leuke huwelijkspartner voor hem zou zijn. Marank twijfelde wel even, ze wacht immers al tijden op zo´n aanzoek. Ze zei toch maar Nee, ik denk dat ze mij niet alleen achter durfde te laten..
Vervolgens ging de bus nog een paar uur slingerend verder. Hierbij moet je je het laatste uur ook nog een kostlucht van niet te hachelen bij bedenken. Gatverdamme. Uiteindelijk zijn we dan toch aangekomen in Ushuaia. Het is echt het einde van de wereld, maar zeker heel mooi hier. Hier wel weer bomen, rotsen en echte bergen. Totaal anders dan de rest van Argentinie tot nu toe.
Vanochtend met een boot de Beagle channel ingegaan, Wat een feest. Om 11 uur werd er bier (Beagle beer) uit het vooronder getrokken en ging de bob marley muziek op. De kaptein zette een pruik op met lange haren en zijn matroos was met een joint in de weer. Mooi beetje cruisen. Zeeleeuwen, vuurtoren bekeken en op een eilandje gelopen.
Vanmiddag naar de gletsjer gehiked. Ik noem het gewoon wandelen, maar Marank heeft het maar over Hiken, helemaal nadat ik een heuze North Face broek op de helling voor haar had gevonden. Nu hoort ze echt bij de club met groene types hoor..
Het was echt supermooi. Sneeuw, en een geweldig uitzicht over de Beagle channel. Wel superstijl, maar zeker de moeite waard.
Het hostel is hier chill en er zit hier ook iemand die van alaska naar hier heeft gefietst, we hopen hem nog te kunnen spreken..
Nou morgen nog een beetje met een treintje rondrijden en dan overmorgen met het vliegtuig richting El Calafate, waar ze gigantische gletsjers hebben. Wel luxe na de ruim 3000 km met de bus.
Ik hoop dat jullie het verhaal niet te lang vinden, want we willen jullie toch op de hoogte houden.
Al het beste daar het ga jullie goed.
JanDirk en Marank
P.s. Marjo je hebt het niet door he waarom andre door zijn knieen zakt op zijn surfboard..Hij is aan het oefenen voor het ´op´ zijn knieen gaan..wordt wel eens tijd dachten we zo.. Wel leuk een feestje eind Mei..
We made it! The End of the world...Gister aangekomen in de meest zuidelijke stad ter wereld. Maar over deze barre reis zo meer....
Nadat we waren bijgekomen van het zien van dolfijnen in Puerto Madryn op dag 1 (vorige verslag) hebben we daar de volgende dag een sjieke wagen gehuurd om op het schiereiland rond te rijden. Het schiereiland zelf is bijna net zo groot als NoordHolland met nagenoeg geen geasfalteerde wegen. Het werd een barre tocht. Na ruim 100 km beland je bij de graffelweg en het is dan nog 80 km driftend richting de noordpunt. We waren daar vlak voor hoogwater en het is een van de weinig plekken ter wereld waar orka´s het strand op kunnen duiken om zeehondjes te eten. Er waren echter al 14 dagen geen orka´s meer gezien hier. Het geluk was weer met ons en wij zagen eerst door de verrekijker in de verte alleen een vin, maar later zwommen er twee orka´s ook dichterbij vorbij. Echt weer een uniek moment. Tijdens het eten op de parkeerplaats heeft marank nog lekker geknuffeld met een tam gordelachtig dier. Ze kon het niet laten, maar dit komt denk ook omdat ik er steeds ruiger uit ga zien door mijn baard, dan is de keuze voor marank snel gemaakt...
Op de terugweg werden we ingehaald door een auto die toch wel pittig doorreed. Op een gegeven moment kwamen we hem tegen helemaal over de kop en gecrashd. In de slip geraakt in de graffel. Gelukkig hadden de mensen niets, want je zit daar echt in de middel of nowhere. Je zat daar echt 50 km van de dichtstbijzijnde hulptroepen een telefoon was zelfs 25 km verder,...nee mobieltjes doen het daar niet..
De dagen die volgden hebben we lekker een beetje gechilld en het vervolg van de reis geboekt. Het hostel was echt super daar met mensen van over de hele wereld met allemaal mooie sterke verhalen...
Zaterdagavond zijn we op de bus gestapt richting Rio Gallegos, echt niet normaal wat een afstanden hier. En links en recht van de wegen is alles leeg, afgezien van heuphoge bosjes,graspollen,schapen en wat lama´s. Een retourtje maastricht is na deze trip niks meer...Zondagmiddag na een reis van uurtje of 16 aangekomen. Denk je dat je het ergens voor doet kom je in een gat terecht waar echt niks gebeurd. Ze hadden wel een Casino, maar daar mocht ik van marank echt niet heen. Als je uit een bankiersfamilie komt is een casino toch een soort scheldwoord...
De volgende dag (maandag), sochtends met de bus richting Ushuaia. Waar we dus nu zijn beland. Deze busreis was echt bar en boos.. Je moet Argentinie uit en Chili in, dan met een boot een oversteek maken (waarbij de kaptein bepaald of deze verantwoord is, anders wacht je maar even..), dan een paar uur offroad. Vervolgens moet je weer ergens je paspoort ´chili uit´ stempelen en daarna je paspoort weer ´argentinie in´ stempelen. Alles met de nodige stempels, formulieren en mooie uniformen. En wachten natuurlijk...heeel lang wachten.
Nu denk je natuurlijk aan onze douanebeambten, streng en boos kijken
, niet lachen. Hier is het toch anders. Muziekje aan, beetje lachen.. Holland? waar is dat eigenlijk hoor je ze zeggen? ergens bij frankrijk toch?
Bij Marank konden ze zich echter niet meer inhouden. Zo´n wonderschone verschijning had men nog nooit gezien... Bij de laatste grensovergang Argentinie, Zei één van de douanebeambten tegen de ander dat Marank wel een leuke huwelijkspartner voor hem zou zijn. Marank twijfelde wel even, ze wacht immers al tijden op zo´n aanzoek. Ze zei toch maar Nee, ik denk dat ze mij niet alleen achter durfde te laten..
Vervolgens ging de bus nog een paar uur slingerend verder. Hierbij moet je je het laatste uur ook nog een kostlucht van niet te hachelen bij bedenken. Gatverdamme. Uiteindelijk zijn we dan toch aangekomen in Ushuaia. Het is echt het einde van de wereld, maar zeker heel mooi hier. Hier wel weer bomen, rotsen en echte bergen. Totaal anders dan de rest van Argentinie tot nu toe.
Vanochtend met een boot de Beagle channel ingegaan, Wat een feest. Om 11 uur werd er bier (Beagle beer) uit het vooronder getrokken en ging de bob marley muziek op. De kaptein zette een pruik op met lange haren en zijn matroos was met een joint in de weer. Mooi beetje cruisen. Zeeleeuwen, vuurtoren bekeken en op een eilandje gelopen.
Vanmiddag naar de gletsjer gehiked. Ik noem het gewoon wandelen, maar Marank heeft het maar over Hiken, helemaal nadat ik een heuze North Face broek op de helling voor haar had gevonden. Nu hoort ze echt bij de club met groene types hoor..
Het was echt supermooi. Sneeuw, en een geweldig uitzicht over de Beagle channel. Wel superstijl, maar zeker de moeite waard.
Het hostel is hier chill en er zit hier ook iemand die van alaska naar hier heeft gefietst, we hopen hem nog te kunnen spreken..
Nou morgen nog een beetje met een treintje rondrijden en dan overmorgen met het vliegtuig richting El Calafate, waar ze gigantische gletsjers hebben. Wel luxe na de ruim 3000 km met de bus.
Ik hoop dat jullie het verhaal niet te lang vinden, want we willen jullie toch op de hoogte houden.
Al het beste daar het ga jullie goed.
JanDirk en Marank
P.s. Marjo je hebt het niet door he waarom andre door zijn knieen zakt op zijn surfboard..Hij is aan het oefenen voor het ´op´ zijn knieen gaan..wordt wel eens tijd dachten we zo.. Wel leuk een feestje eind Mei..
-
09 Maart 2010 - 21:55
Yolanda&Jan:
Hi Marank&JanDirk,
Weer een leuk verhaal. Wat een afstand hebben jullie afgelegd per bus in zo'n korte tijd. Dit kunnen wij ons hier nauwelijks voorstellen. Hier alles oké, het wintert nog steeds, 's nachts vriest het en overdag schijnt nu gelukkig het zonnetje.
groetjes. -
09 Maart 2010 - 22:19
Ankie:
Marank,geweldig dat je nu in Ushuaia zit.je kunt je vreselijk gaan verheugen op el calafate en de gletschers daar.En niet te vergeten dat prachtige meer.Oei ik ben jaloers op je.Heel veel plezier! -
10 Maart 2010 - 06:52
Sjoerd:
Hee JD, moest jij met die verrekijker zien of de boot al aankwam? Zonder dollen. Ik heb met een glimlach dit verhaal weer gelezen. Jij kunt volgend jaar wel het boekenweekgeschenk schrijven. Top om te lezen. Keep up the good work. -
10 Maart 2010 - 07:44
Yolanda En Jan:
wat een reis en wat een afstanden.En dan te bedenken waar Lima ligt.Maar jullie hebben nog een heloe tijd voor je dus... prachtig al die dieren.Geniet van alles,kun je goed vegetarisch eten Marank? Hier nu zonnig, we gaan er van genieten. Veel liefs ons. -
10 Maart 2010 - 07:57
Jacqueline:
Wat gaaf weer om te lezen. Het is net of je er een beetje bij bent. Ook de foto's zijn prachtig weer. Ben zelf net herstellende van een flinke buikgriep met koorts, spierpijn en alles erop en eraan. Afgelopen maandag maar weer eens Dirkje meegenomen voor het kleine rondje. Hij was de bak een beetje zat had ik de indruk. Hij genoot echt van het buitenrijden en had er flink tempo in en lief lekker te briezen. Alles goed dus verder met hem. Quin loopt lekker te klieren in de wei, dus die mist je denk ik. Heel veel plezier bij de gletsjers. Kijk weer uit naar jullie volgende verslag!
Liefs,
Jacqueline, Zoe en Dirk -
10 Maart 2010 - 09:09
Chris En Dinie:
Wat hebben jullie weer een prachtig verhaal geschreven,een genot om te lezen. We volgen jullie op de kaart, wat een afstanden zeg.
Hier alles prima, we hebben 9 lammetjes van 4 schapen en tot nu toe gaat alles voorspoedig.
lieve groet. -
10 Maart 2010 - 11:56
Marije:
Wat een geweldig reisverslag :)!
Heel herkenbaar allemaal wat jullie schrijven! Ben stiekem behoorlijk jaloers!
Heel veel plezier nog.
Groetjes Marije -
10 Maart 2010 - 18:49
Kirs + Fam:
Het blijft erg leuk om alles te lezen wat jullie meemaken. Ben het eens dat JD erg makkelijk en leuk schrijft!! We lezen het met een glimlach... de meiden meer met een schaterlach als ik het voorlees wat jullie allemaal doen!
Blijf genieten, en JD blijf schrijven, dan blijven wij ook genieten!!
Liefs,
Kirsten, Martijn, Yaira, Djaele en het steeds meer 'voelende' bewegende ukkie! -
10 Maart 2010 - 19:39
D, HJ, Lot En Noukie:
Hey Mar & JD,
Mooi verslag met mooie foto's! Heel bijzonder wat jullie allemaal zien en meemaken. Blijf lekker genieten van de omgeving en van elkaar. En JD ff scheren dan he anders schuurt het zo bij Mar.
Liefs ons. -
10 Maart 2010 - 19:55
Anne:
Lieve Mar en JD,
Orka's, das echt gaaf zeg. Een geweldig reisverslag weer JD. Zo grappig dat je uit de schrijfstijl meteen op kan maken dat jij het bent JD! Was mijn broertje nog een beetje gezellig nadat zijn geduld zo lang op de proef werd gesteld Marank (zoooo lang in de bus!)? Veel plezier nog.
Kus van jullie (schone) zus -
10 Maart 2010 - 19:55
Anne:
Lieve Mar en JD,
Orka's, das echt gaaf zeg. Een geweldig reisverslag weer JD. Zo grappig dat je uit de schrijfstijl meteen op kan maken dat jij het bent JD! Was mijn broertje nog een beetje gezellig nadat zijn geduld zo lang op de proef werd gesteld Marank (zoooo lang in de bus!)? Veel plezier nog.
Kus van jullie (schone) zus -
10 Maart 2010 - 19:58
Anne:
2 keer....dat was niet de bedoeling hoor! -
12 Maart 2010 - 13:16
Janneke:
He Marank en JanDirk,
Ik kreeg van Birgit je website door en ik heb hem goed onthouden! Gaaf hoor om jullie reisverhalen te lezen.
Groetjes vanuit Wijk aan Zee! -
12 Maart 2010 - 14:11
Yorianne:
Leuk dat jullie ons zo actief op de hoogte houden! Mooie foto's zeg, zou best even om de hoek willen komen kijken. Hier al langer licht en niet zo koud meer!
Tot het volgende verslag!
xx Yori. -
12 Maart 2010 - 15:49
Yolanda:
Hai! Wat een verrassing gisterde tel.en vandaag de post heel erg leuk dank jullie wel! Toepasselijke titel! jullie zijn dus nu in Calafata? Veel plezier daar en tot het volgende bericht!XX -
13 Maart 2010 - 10:10
Marjo:
Lieve LUItjes,
Ruilen??
Wat een super reis! Het lijkt mij een fantastische Hike. En een beetje afzien hoort erbij. Ik heb jullie in geen tijden meer zo relaxed gezien. Marank je krijgt de hartelijke groeten van Spina D B en het rijmt op GIL, ik moest je laten weten dat operatie in juni is. zoooo dat moest eruit. Ik zou zeggen ene oor in en het andere uit. Ik bedoel: als je kan kiezen tussen een gordeldier, orka, een lekker heftig ongeluk in de middle of no where, JD beardman, orkavinnen, hiken en nog eens hiken OF werken, dan wist ik het wel. Wel terugkomen hoor, anders vinden we het niet meer grappig.
Geniet maar enorm, en ik verheug me nu al op de foto's van jullie Tango sessie!
Kussen Marjo en natuurlijk Hangloose van Dre
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
